In de Duin- en Bollenstreek is er per gemeente een wethouder die ‘Greenport’ in zijn of haar portefeuille heeft. Deze wethouders zitten geregeld om de tafel voor een greenport overleg. Dit is een overleg op bestuurlijk niveau. Ik ben voorzitter van dit overleg en dat zal zo blijven. Daarnaast komt er nu een Stichting Greenport Duin- en Bollenstreek. Deze stichting is in oprichting en krijgt een andere rol. Jeanet wordt voorzitter. Ik word medebestuurslid.

Met deze stichting willen we waarde en innovatiekracht gaan creëren voor de greenport in deze streek. Doelstelling is om de greenport goed te positioneren, zodat de sector zich beter kan ontwikkelen. Het beperkt zich dus niet tot overleg in een ivoren toren, er is een uitvoerende programma manager en er worden duidelijke projecten opgesteld. Alle stakeholders binnen de greenport zijn betrokken: ondernemers, onderzoekers, onderwijs en de overheid. Ik verwacht dat we dit jaar nog naar de notaris kunnen om de stichting officieel op te kunnen richten.

Als je in de spiegel kijkt, wat voor soort bestuurder zie je dan?

Jeanet: Ik zie een no-nonsense bestuurder die wars is van status. Ik denk graag in oplossingen en slimme verbindingen. Ik vind het in mijn werk altijd belangrijk om te werken aan een algemeen belang waarbij je vooruit kijkt en bouwt aan iets belangrijks. Dat deed ik eerst in het onderwijs, maar nu bouw ik aan Lisse en de streek.

Gerard: Ik zie een enthousiaste en resultaatgerichte bestuurder. Mijn doel is vooral gericht op het bereikbaar en bewoonbaar houden van deze regio. Voor zowel de bewoner met een dikke portemonnee als de bewoner met een kleinere portemonnee. En dat geldt ook voor bedrijven: klein of groot, ze moeten hier een goed klimaat hebben voor hun bedrijfsvoering.

Samen vertegenwoordigen jullie een nieuwe generatie wethouders. Jullie zijn relatief jong, werken jullie ook anders?

Gerard: Ik denk het wel. Ik ben 30 jaar en inderdaad vrij jong vergeleken met andere wethouders. Vroeger had de gemeente een andere rol en dat gold ook voor wethouders. Ik wil mijn beroep op een moderne manier uitvoeren, ik zoek continu de verbinding met andere organisaties. De gemeente moet vooral samenwerken. Ik leg dus veel contacten en werk graag samen aan projecten. Ook ben ik een stuk informeler.

Jeanet: Ik heb afgelopen week – tijdens het boerenprotest- weer gezien hoe de politiek reageert en eisen oplegt aan burgers en bedrijven. Ik maak me daar zorgen over. Het schuurt, het voelt niet goed en het is ronduit ouderwets. Voordat je met wetgeving en nieuwe eisen komt, is het vaak mogelijk om samen naar oplossingen te zoeken. Mijn werkwijze is daarom ook echt anders. Ik zoek ook de verbinding en samenwerking met andere partijen, dat past ook veel meer bij deze tijd. Uiteraard heb je wetten en regels nodig, maar daarbinnen is veel vrijheid om als overheid in partnerschap met verschillende groepen samen te werken.

Wat is de Stichting Greenport Duin- en Bollenstreek en wat is jullie rol?

Gerard: In de Duin- en Bollenstreek is er per gemeente een wethouder die ‘Greenport’ in zijn of haar portefeuille heeft. Deze wethouders zitten geregeld om de tafel voor een greenport overleg. Dit is een overleg op bestuurlijk niveau. Ik ben voorzitter van dit overleg en dat zal zo blijven. Daarnaast komt er nu een Stichting Greenport Duin- en Bollenstreek. Deze stichting is in oprichting en krijgt een andere rol. Jeanet wordt voorzitter. Ik word medebestuurslid.

Jeanet: Met deze stichting willen we waarde en innovatiekracht gaan creëren voor de greenport in deze streek. Doelstelling is om de greenport goed te positioneren, zodat de sector zich beter kan ontwikkelen. Het beperkt zich dus niet tot overleg in een ivoren toren, er is een uitvoerende programma manager en er worden duidelijke projecten opgesteld. Alle stakeholders binnen de greenport zijn betrokken: ondernemers, onderzoekers, onderwijs en de overheid. Ik verwacht dat we dit jaar nog naar de notaris kunnen om de stichting officieel op te kunnen richten.

Van wie ben jij d’r een?

Gerard: Ik ben de jonge Gerard Mostert. Mijn vader is ook wethouder geweest in Katwijk. Het was nooit mijn bedoeling om hem ‘op te volgen’ en ik heb altijd mijn eigen pad gekozen. Ik heb eerst geschiedenis gestudeerd en een tijd in het onderwijs gewerkt. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, ik ben nu ook wethouder geworden in Katwijk. Nu in andere tijden en met een heel ander pakket. Mijn vader zat meer in de richting van het sociaal domein. Ik richt mij met name op ruimtelijk ordening, omgevingsvisie, greenport etc.

Jeanet: Ik kom uit een echte voetbalfamilie. Mijn vader was topvoetballer, mijn broer was topvoetballer, mijn man was topvoetballer en ik ben ook topsporter geweest. Ik voetbalde bij FC Lisse, Ter Leede en het Nederlands team. Helaas was het toen nog niet mogelijk voor vrouwen om heel veel hoger te komen. Ik heb veel van het voetballen geleerd, over doorzetten maar ook over het verenigingsleven waarin mensen met elkaar de zaken oppakken. Gelukkig is het topvoetbal voor vrouwen nu echt een feit. Ik vind het geweldig dat zich dat zo mooi heeft ontwikkeld. Ik ben blij dat ik hier ook een bijdrage aan heb kunnen leveren. Nog steeds ben ik betrokken, ik geef bijvoorbeeld nog weleens commentaar bij NOS lang de lijn.

Waar ben je het meest trots op?

Jeanet: Twee dingen. Mijn topsport verleden, dat heeft mij veel gebracht op het vlak van ambitie, veerkracht en doorzettingsvermogen. En natuurlijk op mijn gezin: mijn man en onze drie zoons. Uiteraard voetballen ze allemaal en ik ben trots op hoe wij alles met elkaar weten te managen.

Gerard: Ik vind het mooi om te zien dat we het als gezamenlijke gemeentes voor elkaar krijgen om nog steeds vast te houden aan de ruimtelijke plannen die er liggen. Een duidelijke lange termijn visie die ons veel oplevert als het gaat om behoud van de greenport in deze streek. Ook ben ik erg trots op mijn zoon, hij is nu 10 maanden oud.

Welke gebeurtenis is wat jou betreft een game changer voor de sector?

Gerard: Het thema duurzaamheid heeft een onwaarschijnlijk grote impact op de greenport. Veel mensen zien helaas niet wat er nu al gebeurt en hoeveel er al is geïnvesteerd in duurzaamheid. De ondernemers zijn wel erg bereidwillig heb ik gemerkt, maar helaas hangt er soms een onterechte negatieve klank overeen. Het is belangrijk dat we meer gaan vertellen over duurzaamheid in de greenport en het een duidelijker gezicht geven.

Jeanet: De toon van het debat de laatste jaren is een duidelijke gamechanger. Vorige week werd de toon van de boer duidelijker en pittiger. Dat vind ik niet gek, want de toon van de provinciale en landelijke overheid staat mij ook niet altijd aan. Je kunt niet ineens gaan roepen dat de veestapel moet worden gehalveerd. Zo werkt het niet. Je ontneemt daardoor iemands identiteit. Een stukje identiteit van Nederland. Ga met elkaar in gesprek en zorg dat er gewerkt wordt aan integrale oplossingen. Opgelegde wetten blijken niet altijd te werken. Als bestuurder kun je veel meer dan dat: zoek verbinding met elkaar, faciliteer, beweeg mee en werk samen ergens naar toe. De overheid kan niet meer handelen als een alwetende verteller.

Wat was je eerste baan en wat kocht je van je eerste geld?

Jeanet: Bollenpeller, bij mijn ouders op het bedrijf. Ik heb het jarenlang gedaan en vond het altijd erg gezellig, Mijn ouders vonden dat wij in de zomervakantie ten minste drie weken moesten werken. Dat vonden wij geen probleem. Van mijn eerste geld kocht ik een kleine televisie voor op mijn eigen kamer. Hij kostte 200 gulden.

Gerard: Ook mijn eerste baan was in de greenport, bij Winco, een bedrijf van mijn oom in Rijnsburg. Winco verhandelde vetplanten en cactussen en ik moest de gewassen helpen oppotten. Van mijn eerst verdiende geld kocht ik een Walkman van Sony, met een supermooi leren hoesje eromheen. Die kon ik aan mijn riem vastmaken, geweldig was dat. Hij kostte 100 gulden.

Ben je zelf duurzaam? Of je bewust van jouw impact op het milieu?

Gerard: Jazeker. Ik ga zoveel mogelijk op de fiets. En mijn vrouw probeert mij minder vlees te laten eten. Natuurlijk scheiden we afval. We doen de normale burgerplichten.

Jeanet: Thuis zijn mijn jongens erg milieubewust, ze krijgen veel mee van de klimaatdiscussie en dat is goed. Wij hebben nu een vega-dinsdag ingesteld om ons eetpatroon ietwat aan te passen. Wat ik merk is dat ik meer wil doen, maar dat de kosten mij tegenhouden. Denk aan zaken in de verbouwingssfeer, daar moet je voor sparen. Verduurzamen is ook gewoon duur.

Wat moet anders in de sierteelt komende jaren?

Jeanet: Dat is een moeilijke, maar ook een hele belangrijke vraag voor mij om te beantwoorden. De greenport is de economische motor van deze streek. Dat moeten we zo houden. Hoe we dat gaan doen, dat wil ik komende periode gaan vaststellen met de belanghebbenden.

Gerard: We moeten met elkaar veel meer investeren in de mobiliteit van deze streek. Grote bedrijven als Flora Holland hebben een goede ontsluiting nodig, maar grote en kleinere greenport bedrijven moeten ook goed bereikbaar zijn en blijven.

Wat zijn je mooie werkmomenten?

Gerard: Wat ik een mooi project vind, is het Trappenberg – Kloosterschuur project in Rijnsburg Noord. Een landelijk gelegen oud glastuinbouwgebied dat wordt gereconstrueerd voor nieuw gebruik. Aan dit project hebben wij met de Greenport Ontwikkelings Maatschappij (GOM) hard gewerkt. Er is nu beweging, bedrijven tonen interesse en dat is mooi. Daar doe je het voor.

Jeanet: Ik vind het mooi om te zien dat er zoveel jonge bollen-gerelateerde ondernemers zijn die zich nu hebben georganiseerd. Samen vormen zij een mooie club ambitieuze ondernemers met moderne inzichten. Vanuit Flower Science worden zij ondersteund in hun denken en doen en dat geeft een goed gevoel. Want deze generatie is enorm belangrijk voor de streek.

Er lopen veel mensen rond in de bloemensector. Met welke persoon wil jij wel een dagje ruilen? In wiens schoenen wil jij wel een dagje lopen.

Jeanet: Ik wil wel een dagje ruilen met Bart Siemerink van Keukenhof en wel om een heel persoonlijke reden. Ik ben geboren op het landgoed Keukenhof, op Boerderij ’t Lammetje in het groen’. Ik zou weleens een dagje willen ‘heersen’ op mijn geboortegrond.

Gerard: Ik ruil graag een dagje met Onno Zwart van de Greenport Ontwikkelings Maatschappij (GOM). Ik wil graag zien en ontdekken waar hij dagelijks tegenaan loopt en ik zou graag perspectief willen bieden aan ondernemers, zodat ze verder kunnen groeien en hun toekomst met vertrouwen tegemoet zien.

Ik ga voor de Greenport Duin- en Bollenstreek een goed programma ontwikkelen en uitvoeren én een belangrijk netwerk onderhouden. Ik wil goede en frisse ideeën ten uitvoer brengen en ik wil de activiteiten in de Bollenstreek verbinden met die van andere partijen zoals bijvoorbeeld de provincie, het waterschap, de andere Greenports en omliggende regio’s. Daarnaast wil ik ondernemers in de Greenport Duin- en Bollenstreek helpen een goed belegde boterham te verdienen en er aan bijdragen dat ondernemers begrepen worden door de omgeving, zoals de consument, de politiek en de buren. Tot slot wil ik de groene sector in de Bollenstreek helpen nog beter te verduurzamen.

Als je in de spiegel kijkt, wat voor soort ondernemer zie je dan?

Ik ben een tikkeltje eigenwijs. Beslist geen hokjesdenker. Ik vind het leuk om over dingen na te denken en exact te weten hoe het een en ander in elkaar steekt. Dat analytische wissel ik graag af met het handen uit de mouwen steken. De praktijk maakt de ervaring compleet.

Wat is je Corebusiness?

Ik ga voor de Greenport Duin- en Bollenstreek een goed programma ontwikkelen en uitvoeren én een belangrijk netwerk onderhouden. Ik wil goede en frisse ideeën ten uitvoer brengen en ik wil de activiteiten in de Bollenstreek verbinden met die van andere partijen zoals bijvoorbeeld de provincie, het waterschap, de andere Greenports en omliggende regio’s. Daarnaast wil ik ondernemers in de Greenport Duin- en Bollenstreek helpen een goed belegde boterham te verdienen en er aan bijdragen dat ondernemers begrepen worden door de omgeving, zoals de consument, de politiek en de buren. Tot slot wil ik de groene sector in de Bollenstreek helpen nog beter te verduurzamen.

Van wie ben jij d’r een?

Mijn roots liggen in Twente, tegen Duitsland aan. Mijn vader is programmeur van machines en mijn moeder is huisvrouw en vrijwilligster. Ik heb van hen een calvinistische inslag meegekregen. “Niet klagen maar dragen”, was het motto. Op het Twentse platteland is mijn voorliefde voor de land- en tuinbouw ontstaan.

Waar ben je het meest trots op?

Ik ben er trots op dat ik bij LTO Noord heb mogen bijdragen aan een organisatorische verandering. Enige tijd geleden was LTO Noord voornamelijk bezig met traditioneel belangrijke onderwerpen zoals kavelruil, ruimtelijke ordening en waterhuishouding. In de afgelopen jaren is een omslag gemaakt naar een organisatie die ook andere maatschappelijk relevante onderwerpen behandelt. Zoals biodiversiteit, verduurzaming het beter (lokaal) afzetten en verwaarden van producten. LTO Noord is inmiddels veel meer een eigentijdse organisatie die midden in de maatschappij staat.

Van welke gebeurtenis heb je veel geleerd?

Begin dit jaar hoorden mijn vrouw en ik dat ons zoontje (dat we toen nog verwachtten) een aangeboren ernstige hartafwijking heeft. Toen stond mijn hart bijna stil. Inmiddels zijn we alweer vier maanden de trotse ouders van een hele mooie baby, wiens hart iets minder snel klopt dan dat van de meeste mensen, maar daar verder geen last van heeft. Ik leerde hier weer van hoe belangrijk de gezondheid is van de mensen van wie ik houd.

Waar gaat je hart snel van kloppen?

Ik ben een grote liefhebber van sport. Om naar te kijken, maar ook om zelf te doen. Ik houd van hardlopen, wielrennen, zwemmen, triatlons, marathons. Ik ben best fanatiek. Mensen zeggen weleens tegen mij: “Andries, niet alles is een wedstrijd”. Ik betrap mijzelf er weleens op dat ik veel dingen in het leven wel zie als een wedstrijd en dat ik graag wil winnen.

Ben je een duurzame of bewust ondernemer?

Ik ben bewust onbekwaam zou je kunnen zeggen. Ik rijd in een oude dieselauto, ik heb een houtkachel en ik houd van lekker eten en drinken. Maar toch… ik gooi nooit eten weg! Daar ben ik heel fanatiek in. Ik kan iedereen de app aanraden: “to good to go”. Een app waarmee je de voedselverspilling in jouw omgeving helpt tegen te gaan.

Ook word ik in mijn rol bij de Greenport duurzamer op ander vlak, ik woon in Haarlem en ga straks vaker op de fiets naar mijn werk. Op professioneel vlak zie ik dat de Greenport een grote opgave heeft om nog duurzamer te worden. Ik heb het dan niet alleen over de primaire sector, maar over de hele Greenport. Daar gaan we verder mee aan de slag!

Wat moet anders in de bloembollensector de komende jaren?

De Bollenstreek is uniek. Allereerst is de streek genoemd naar het product wat hier vandaan komt. Enerzijds is de streek echt Hollands kneuterig en zit alles hier heel dicht op elkaar. Anderzijds zijn we wereldberoemd en behoorlijk internationaal georiënteerd. Onlangs hoorde ik een uitspraak van André Hogendijk van de KAVB. Hij gaf aan dat de bollentelers hun zelfvertrouwen weer terug gekregen hebben. Dat ben ik met hem eens. Ik wil graag nog een stapje verder gaan. Ik zou willen dat de ondernemers in de bloementeelt weer trotser worden op hun vak en product. We zijn goed bezig en dat moeten we nog meer vertellen.

Waar zie jij jezelf/ je bedrijf over 5 jaar?

Van huis uit ben ik planoloog, maar een carrièrepad heb ik niet uitgestippeld. Ik vind het belangrijk dat ik zin heb om naar mijn werk te gaan, dat ik mijn werk goed doe en dat ik de toekomst positief en met vertrouwen tegemoet kan zien. De Greenport zie ik de komende 5 jaar groeien en bloeien in een florerende en vitale streek met veel jonge ondernemers. Daar plan ik mijn bijdrage aan te leveren.

Er lopen veel mensen rond in de bloemensector. Met welke persoon wil jij wel een dagje ruilen? In wiens schoenen wil jij wel een dagje lopen?

Ik zou eigenlijk met iedereen in de sector wel een dagje willen ruilen om zo een nog beter beeld te krijgen van de sector. Waar lopen ondernemers tegenaan en welke ideeën hebben zij? Ik ga uiteraard veel kwekers opzoeken en met hen in gesprek. Ik zou ook wel een dagje willen meelopen met de bedenker van het thema voor 2021 van Keukenhof. Hoe komt hij of zij aan het idee en waarom gaat het park hiermee aan de slag?