Wat zijn jouw leukste herinneringen aan ‘In de Spiegel’?
Sabine: “Ik heb alleen maar leuke herinneringen. Het bracht mij elke keer veel energie en inspiratie. De meeste interviews deed ik telefonisch, maar ook zat ik regelmatig bij iemand op kantoor of aan de keukentafel. Het meest grappige interview vond plaats in een chaotisch kantoor van een bollenondernemer, waar de muur behangen was met van die blote vrouwen kalenders. Voor mij had dat toch wel iets ongemakkelijks en tegelijkertijd gaf het mij een leuk kijkje in de keuken. Een week later zat ik weer in een sjiek kantoor en de week daarop in een gemeentehuis.”
René: “Het ontmoeten van de mensen van alle lagen. Je komt binnen bij een bedrijf, directeur of onderzoeker met die spiegel onder je arm. Je ziet ze dan denken ‘wat komt die doen dan’. Ze hadden niet verwacht dat je echt met een spiegel binnen kwam lopen. Het leverde soms ook gênante momenten op. Zoals die keer dat ik over een tulpenbed in een kas moest stappen. Ik verloor mijn evenwicht en in een split second moest ik kiezen tussen mijn camera of de spiegel. En daar lag hij, in duizend stukjes. We zijn inmiddels aan de derde spiegel toe.”
Esther: “Het idee werd geboren op een terras in Lisse. Toenmalig programmamanager Leonie Stortenbeker en ik zaten te brainstormen hoe wij het netwerk rondom Flower Science konden opbouwen. Die verbindende schakel zijn, dat is wat wij voor ogen hadden. Toevallig liep René langs, die wij kenden als fotograaf. En al snel hadden wij een format bedacht, waarmee we vijf jaar lang verhalen over de sector, met de sector en de omgeving hebben gedeeld. Het aantal volgers op scoial media groeide met het aantal spiegels, een echte succesformule, doordat het echte mensen met een passie voor bolbloemen liet zien. Ik ben er dan ook heel trots op dat ik dit met Sabine als tekstschrijver en René als fotograaf zolang heb mogen doen.”
Welke inzichten heeft ‘In de Spiegel’ je gegeven?
Sabine: “Voor mij was het een verdergaande kennismaking met de streek waarin ik woon, werk en leef. Om eerlijk te zijn wist ik nog niet veel van broeien, kweken en vruchtwissel. Daarnaast vond ik het goed om te zien dat vrouwen een steeds belangrijkere rol spelen in de sector. Vrouwelijke ondernemers benaderen en positioneren het product ‘bol’ heel anders. Volgens mij is dat precies wat de bollensector nodig heeft, de feminine touch. Kijk maar naar bedrijven als Roma Nova en Fam Flower Farm. Bedrijven met een geweldige uitstraling en marketingstrategie.”
René: “De kracht van de Spiegel was dat je van alle kanten reacties kreeg. Mensen willen nu eenmaal graag dingen over elkaar weten. En je kon er ook echt iets in kwijt; een boodschap, een passie of een oproep. Vooral de vraag ‘van wie ben jij er een’ leidde vaak tot nieuwe connecties van mensen van vroeger. Herkenbaarheid dus. En zo verbond je mensen met elkaar en maakte je de drempel lager om ook een keer zelf in de Spiegel te gaan staan. De sfeer was altijd oké en er werd echt gesproken. Het is voor mij een voorbeeld van de kracht van de verbinding.”
Esther: “Dat het bollenvak echt een familiebedrijf is, waarbij de ideeën van de vorige generatie niet eens zoveel verschillen van die van de huidige generatie. Dat innovatie in de genen zit, maar dat het vaak innovatie op het eigen erf is, waar niemand en vooral de omgeving noch de lokale bestuurders weet van hebben. De ontwikkelingen gaan hard en iedereen is erg nieuwsgierig naar nieuwe technische snufjes. Maar ook de ontwikkeling naar eigen marketing via sociale media heb ik zien gebeuren. Er waait meer een vrouwelijke wind door de sector, waarin de beleving van het product van belang wordt. Je zag dit hele palet aan je voorbij trekken In de Spiegel.”
Ten slotte, hoe zou jij de bloemensector in de Duin- en Bollenstreek typeren?
Sabine: “Het is een ons-kent-ons wereldje, in een ‘feel good’ omgeving vol kansen. Alle ondernemers en bestuurders die ik afgelopen jaren heb gesproken zijn het over één ding eens en dat is dat ze werken in de mooiste streek van het land. Omringd door de zee, bloemenvelden, bos en duin. Dat lijkt mij een mooi uitgangspunt voor alle uitdagingen en kansen die er liggen. Ik blijf de Greenport uiteraard volgen, vanuit de ogen van mijn andere opdrachtgevers en als inwoner van Noordwijkerhout.”
René: “Het is een echt ons-kent-ons leuk vakgebied; iedereen is nieuwsgierig naar elkaar. Hoe doet hij dat? De kracht van de Flower Science was om iedereen met elkaar te verbinden; je zag op de cafés groepjes met elkaar praten zoals de BKD met BQ, de Anthos met de KAVB, de Hobaho met de CNB en je zag ook steeds meer jonge gasten. Ik heb het allemaal mogen vastleggen. Het was voor mij een soort visitekaartje als fotograaf om bij de mensen te komen. Hierdoor ben ik uitgegroeid van huisfotograaf van Greenity tot huisfotograaf van het bollenvak. Ik ga het missen ‘nog een spiegeltje doen’; het was toch een routine.”
Esther: “Dat er zo veel verschrikkelijk veel mooie en authentieke mensen in het vak zitten die allemaal handelen vanuit passie. Met de Spiegel wilden wij deze mensen een podium geven en laten zien aan de omgeving. Stapje voor stapje zag ik dat idee de afgelopen jaren vorm krijgen. Ik voelde mij opgenomen en omarmd door de sector, die ik heb leren kennen als betrokken en leergierig. Het spijt mij dan ook om deze periode af te sluiten. Maar ik blijf actief en betrokken en gepassioneerd voor de streek, het vak en het unieke product.”
